اندر حکایت ماشین سواری
سلام نمیدونم چطور میشه که ما پسرها از همون ساعات اولیه تولد عاشق ماشین میشیم ،البته دوست داریم اگه تو ماشین هستم خودمون رانندگی کنیم دیگه حداقلش اینه که اگه اجازه رانندگی بهمون نمیدن فقط روی پاشون بشینیم و اگه بازم نه بگن ،به دست زدن وچرخوندن فرمان یه ماشین خاموش هم راضی هستیم(سطح پایین توقع رو دارید؟) بنده هم از اون دست کوچولوهای نازی هستم که حتی برای یه لحظه هم تو خیابون نذاشتن رو پاشون بشینم(منظورم بابا و مامانم هستند)ومجبورم روی صندلی مخصوص خودم بشینم .منم گاهی واسه تلافی آینه ماشین رو کج می کنم .اما جدیدا ارتقا مقام پیدا کردم و بابا جونم زمان زدن ماشین توی پارکینگ منو روی پاش میگذاره و بنده هم با خوشحالی هرچه بیشتر میگم ...
نویسنده :
کیاراد
1:03